گوهر عفاف
دو چشم در سر داریم، که دو پنجره به روی جهان رنگارنگ و قشنگ است، غیر از این دو چشمی
هم در دل داریم که به سوی دنیاهای دیگر باز میشود دنیاهایی که در دل همین دنیاست و چهره
باطنی این دنیای تو در توی شگفت را تشکیل میدهد.
آنها که به مسأله زندگی و خود انسان، دقیقتر و عمیقتر نگاه میکنند، خیلی چیزهای دیگر
دستگیرشان میشود که از نگاههای ظاهربین پنهان است اگر هاتف در شعر خود میگوید :
چشم دل باز کن که جان بینی انچه نادیدنی است ان بینی
اشاره به همین نکته است
دنیا اگر چه گذرا و بازیچه است ، ولی زندگی بازی نیست ، در کلاس عمر ، هر کس را یکبار
مینشانند و درس میدهند و امتحانش میکنند ، متوجه باشیم که اکنون ما سر کلاس
نشستهایم !... میتوانید دنیا را یک میدان وسیع مسابقه بدانید که همه آدمها در این مسابقه
رقیب شمایند و شما در یک رقابت سالم با انها شرکت کردهاید .
همه در میدان و راه زندگی در حرکتیم ، اما مگر هر کس میرود ؛ میرسد؟ مگر هر کس که
میدود میبرد ؟ تنها کسانی برندهاند که جایگاه خود را در دستگاه عظیم خلقت بشناسند هدف
را هم بدانند و برای رسیدن به آن از همه استعدادهای خود بهره بگیرند و حرکت کنند مثل انسان
هایی که فرزانه وار چند روزه دنیا را با خوشنامی و پاکی گذراندهاند و از خود نام نیک برجای نهاده
اند ، زندگی منهای خدا ، تکرار بیروح روزها و هفتههاست ، این افراد دنیا زده خود میدانند هر
چند خجالت میکشند که بر زبان بیاورند که:
ارامش روح , در زندگی امیخته با معنویت و ایمان است
و تجمل و ثروت و رفاه
هیچگاه خوشبختی و سعادت بهمراه ندارد .
گناه , ویروس سقوط اخلاقی است , واکسن آن هم خداترسی است ، بیایید خود و جامعه را واکسینه
نماییم ، خود شما در جامعه زندگی می کنید و همه چیز را به چشم میبینید . وقتی چشم دریای
هوس شود قایق گناه در آن حرکت میکند حیف است زنان و دختران آنقدر خود را حراج کنند که گاهی
به قیمت یک لبخند و چشمک و وعده و ...خود را بفروشند یا بوتیک سیاری باشند ، برای جلب نگاهی
که در کوچه و خیابان و اتوبوس و پارک ، به گناه میچرخد و هوس نشخوار میکنند ،
گل عفاف در بوستان حجاب میروید
و
حجاب قلعه ای برای پاسداری از گوهر عفاف است .
انانی که از تیر نگاه های مسموم ترسی ندارند و پروایی نمی کنند عوارض
ان را دیده اند و در اینده می بینند و خواهند دید .
اللهم عجل لولیک الفرج
او را کیسه نکشیدند. 
