وصیت امام علی (ع) به حسن وحسین (ع) پس از ضربت ابن ملجم که لعنت خدا بر او
باد می باشد
که در ماه رمضان سال 40 هجری در شهر کوفه مطرح فرمود .

شما را به ترس از خدا سفارش می کنم به دنیا پرستی روی نیاورید گر چه به
سراغ شما آید . و بر آن
چه از دنیا از دست می دهید اندوهناک مباشید .حق را
بگویید . و برای پاداش الهی عمل کنید و دشمن
ستمگر و یاور ستمدیده باشید .
شما را و تمام فرزندان و خاندانم را و کسانی را که این وصیت به آنها می
رسد . به ترس از خدا و نظم در امور زندگی و ایجاد صلح و آشتی در میانتان
سفارش می کنم . زیرا من
از جد شما پیامبر (ص) شنیدم که می فرمودند :
"اصلاح دادن بین مردم از نماز و روزه یکسال برتر است"
خدا را ! خدا را ! در باره یتیمان
"نکند آنان گاهی سیر و گاه گرسنه بمانند"و
حقوقشان ضایع گردد!
خدا را ! خدا را ! در باره همسایگان
"حقوقشان را رعایت کنید که وصیت پیامبر
(ص)شماست"
همواره به خوشرفتاری با همسایگان سفارش می کرد تا آنجا که گمان
بردیم برای آنان ارثی معین
خواهد کرد .
خدا را ! خدا را ! در باره قرآن
" مبادا دیگران در عمل کردن به دستوراتش از شما
پیشی گیرند .
خدا را ! خدا را ! در باره نماز
" چرا که ستون دین است "
خدا را ! خدا را ! درباره خانه خدا
"تا هستید آن را خالی مگذارید"
زیرا اگر کعبه
خلوت شود مهلت داده نمیشوید .
خدا را ! خدا را ! در باره جهاد با اموال و جانها و زبان های خویش در راه
خدا
"برشما باد به پیوستن با یکدیگر و بخشش همدیگر مبادا از هم روی گردانید
و پیوند دوستی را از بین
ببرید . امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که
بدهای شما بر شما مسلط می گردند آنگاه هر
چه خدا را بخوانید جواب ندهد!