دوازهم فروردین روز جمهوری اسلامی مبارکباد

پیروزی جمهوری اسلامی ,  پیروزی اندیشه " سیاست توام با دیانت " است

دوازدهم فروردین , روز جمهوری اسلامی ,

روز تبلور اتحاد و ایمان , روز به ثمر نشستن نهال اراده و همبستگی است ,

به آزادی و سر بلندیمان رای دادیم

و سرود ایمان را بر بلندای مناره های عشق هم صدا شدیم

فاطمه ، فاطمه است.


خواستم بگویم

فاطمه(س) دختر خدیجه ی بزرگ است

دیدم که فاطمه نیست

خواستم بگویم

فاطمه دختر محمد(ص) است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه همسر علی(ع) است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه مادر حسنین(ع) است

دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم

فاطمه مادر زینب(س) است

باز دیدم که فاطمه نیست.

نه ، اینها همه هست و این همه فاطمه نیست.


 فاطمه ، فاطمه است.

دکتر علی شریعتی 

ایام فاطمیه تسلیت

بعد از شهدا ما چه کردیم ؟؟؟

            نکند در آخرت شرمنده باشیم!!!  

 

شرمنده شهدا و ایثارگری جانبازان               


ادامه نوشته

تل آویو و حیفا را با خاک یکسان می کنیم

افسران - اگر غلطی از صهیونیست ها سر بزند....

امشب دلم هوای مادر کرده .....

            السلام علیک یا فاطمه الزهرا (س)

السلام علیک یا ابا عبداله الحسین (ع)                                                           

              

ادامه نوشته

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بی تو با شمع ، علی تا به سحر می سوزد

شمع می میرد و او بار دگر می سوزد

یک نفر مثل درختان سپیدار بلند

در خیالش همه شب بین دو در می سوزد . . .


      

سه دام شیطان

شیطان، موسی ع را ملاقات کرد و به حضرت عرضه داشت:

ای موسی! تویی آن انسانی که خداوند مهربان تو را به رسالت برگزیده و بی واسطه با تو سخن می گوید، روی این حساب از آبروی فوق العاده ای برخورداری، من یکی از مخلوقات خدایم و گناهی را مرتکب شدم و علاقه دارم از آن گناه به درگاه حضرت حق توبه کنم!! به پیشگاه محبوب عالمیان واسطه شو تا توبه ام را بپذیرد.موسی ع قبول کرد، از خداوند مهربان درخواست کرد: الهی! توبه اش را بپذیر.خطاب رسید: موسی! خواسته ات را قبول کردم، به شیطان امر کن به قبر آدم سجده کند، چرا که توبه از گناه، جبران عمل فوت شده است.

ادامه نوشته

سال حماسه ی سیاسی و حماسه ی اقتصادی






"سال حماسه ی سیاسی و حماسه ی اقتصادی"

گرامی باد

راز بزرگ پیروزی ...

پوستر با کیفیت و زیبای «از خود گذشتگی»

سید شهیدان اهل قلم

بیستم فروردین سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی

بسم الله الرحمن الرحیم

سعادتی عظیم می خواهد و اخلاصی عظیم تر که در هیاهوی کرکننده رنگها و فرسودگی و فرسایش حاصل از درنگها ، صدای سپید عرشیان را بشنوی .

در روزگاری که همه به خاک چنگ زده اند ، تو به موسیقی آسمان گوش سپردی . فرشته ها آنقدر نام تو را زمزمه کردند ، تا یکبار دیگر در بهشت باز شد ، تو رفتی و ما باز پشت درهای بسته ماندیم ، آیا کسی صدای ما را می شنود ؟

در باغ شهادت را که بستند               کلیدش را چرا یارب شکستند

 


شولای شهادت چه رساست آنگاه که بر قامت قلمداری رشید فراز آید . مفهوم فضیلت چه ژرف و بلند است گاهی که سبزی مداد دانش به سرخی خون می نگارد و هنر چه قدرتمند است زمانیکه متعهدانه حنجره ی روایتِ فتحِ شهیدانِ شاهد می شود .

سالیانی پیش ، قلمدار رشید فرهنگ انقلاب ، حماسه نگار صحنه های نبرد ، مرزبان مخلص حوزه سبز هنر ، دیده بان برج بلند اندیشه شیعی ، راوی روایت فتح گمنامان بسیجی و مسئول واحد تلویزیونی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی ، سید مرتضی آوینی ، در حال بازآفرینی حماسه ها و ترسیم مظلومیتهای رزمندگان دفاع مقدس در جبهه فکه ، عروج کرد و با این پرواز نشان داد که باب شهادت حتی پس از جنگ در فرا روی شایستگان گشوده است .

مینی که 10 سال انتظار قدمهای مرتضی را می کشید سرانجام به اذن خدا بر گامهای او بوسه زد و به مرتضی جواز ورود به بهشت و جرگه اولیاء خاص الهی را صادر کرد ، هر چند او خود در این عالم خاک در زمره مجاهدین گمنام فی سبیل الله بود .

شهادت چه لباس زیبایی بر قامت آوینی بود ، چه او مجسمه اخلاص و تقوی بود . او اینک در کنار پیر و مرادش ( خمینی ره ) آرامشی ابدی یافته و بر سفره کرم جدش ابا عبدالله الحسین (ع) در حلقه ای از شهیدان سرافراز دفاع مقدس نشسته است .

سید مرتضی آوینی اهل نظر و دل بود و شهید محمد سعید یزدان پرست اهل تقوی و تطهر و هر دو اهل صلاة اللیل و نماز جمعه و جماعات .

آری چند سال پیش دو عزیز از جامعه هنری و جهادی کشور ، پای از این عالم خاکی بر کشیدند و ستاره ها را بغل زدند ، از نردبان آسمان بالا رفتند و در زمانه ای که پرواز کیمیاست ، سبکبال تا دیار قبیله آرزو ، تا دل آسمان شهادت ، پر کشیدند و رفتند .

ایشان به ما آموختند که حتی در دل کویر هم می شود
سبز و در تشنگی بی انتهای ایام هم می توان سیراب شد و از سراب زندگی به حیات ابدی دست یافت .

ما در سراب و در اندیشه سرای قفس تن و آنان در حیات مصفای عشق و دلدادگی ، روزی خور خوان نعمت دوست . ما وامانده از قافله عشق ، عبور کاروان شهادتشان را دیدیم و آه کشیدیم .

اگر آه تو از جنس نیاز است               در باغ شهادت باز باز است

ایشان اینک در جوار شهیدانی هستند که سالها برایشان مرثیه خواندند و در وصلشان لحظه شماری کردند . ایشان به جوار مولایشان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و ولی امرشان حضرت روح الله (ره) شتافتند ، تا راه و رسم شهادت را بسته نپنداریم .

آرزو می کنم :

خداوند یاد شهیدان و راه و کردار و منش و سیاق آن خونین کفنان عاشق را لحظه ای از اندیشه و باور ما دور نکند و ما را همیشه پیرو و مرید آن مکتب و منش نگهدارد . انشاء الله

شعر منتشر نشده‌ای از «شیخ رجبعلی خیاط» در وصف امام علی(ع)

تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۹ شهريور ۱۳۹۱ ساعت ۱۰:۱۰ مرحوم شیخ رجبعلی خیاط از عارفان نامی شهر تهران، در دهه ۱۳۳۰ شعری در وصف امام علی(ع) سروده که از چینش جالبی برخوردار است و ابیات آن به ترتیب حروف الفبا آغاز می‌شود.

به گزارش فارس، مرحوم شیخ رجبعلی نکوگویان(ره) یکی از عارفان نامی معاصر کشورمان است که سال‌های نه چندان دور سخنان و موعظه‌های او در سطح شهر تهران شنیده می‌شد، وی از آن جهت که سال‌ها به دوزندگی اشتغال داشت، به خیاط شهرت یافت، در سال ۱۲۶۲ هجری شمسی در تهران دیده به جهان گشود، پدرش مشهدی‌باقر پیشه‌ور بود و سایه پرمهرش دوازده سال همراه رجبعلی بود. با مرگ پدر، رجبعلی دوازده ساله که از برادر و خواهر تنی بی‌بهره بود، در غربتی سنگین و جانکاه گرفتار شد.

سال‌های کودکی و نوجوانی را به فراگیری خواندن و نوشتن پرداخت و پس از آن برای گذراندن زندگی به کار خیاطی روی آورد، نوجوانی بیش نبود که به شوق شنیدن مواعظ و پندهای انسان‌ساز اخلاقی، در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) و مساجد شهر، پای منبر خطیبان می‌نشست و خمیره درون خویش را با نوشیدن آیات قرآن و روایات معصومان (ع) شکل می‌بخشید.

شیخ مکتب نرفته، با همان صفای باطن و صمیمیت دوست داشتنی، خود به چنان باور و ایمانی رسید که تا دم مرگ لحظه‌ای از دعا و مناجات به درگاه الهی غافل نبود، سرانجام، پس از هفتاد و نه سال بندگی و عبادت خداوند در این دنیای گذرا، در شهریور ۱۳۴۰ هجری شمسی، مرغ وجود شیخ از قفس پر می‌کشد و شیخ به جوار حق می‌پیوندد.

*شعر شیخ رجبعلی خیاط در وصف امام علی(ع)

مرحوم شیخ رجبعلی خیاط شعری را در وصف امام علی‌بن ابی‌طالب(ع) در دهه ۱۳۳۰ سروده که اگر چه از نظر قافیه و عروض دچار مشکل است اما ابیات آن چینش جالبی دارد. به نظر می‌رسد این شعر بیش از آن که نوشته‌ای ادبی باشد،‌ یک دلنوشته در راستای ستایش امیرالمؤمنین(ع) است.

این شعر که توسط خانواده نکوگویان در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته است، برای نخستین بار در فضای رسانه‌ای کشور منتشر می‌شود:

ادامه نوشته