مناجات امام علی (ع) در مسجد کوفه
... اى معبود و آفريدگار و پناه و نگهدار من بدرگاه تو در سختى و آسانى پناه برم.
خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگتر و وسيعتر است.
خدايا اگر من از خواهش نفس پيروى كنم پس در آن حال من در چراگاه پشيمانى میچرم .
خدايا تو خود حال مرا ندارى و تهيدستيم را می بينى و تو رازهاى پنهان مرا میشنوى .
خدايا پس اميدم را قطع مكن و منحرف مساز دلم را به نومیدی كه من طمعكار باران سخايت هستم
خدايا اگر نومیدم سازى يا از درگاهت برانى پس به چه كسى اميد داشته باشم و كه را شفيع گردانم.
خدايا از عذاب خود پناهم ده كه براستى من اسير و خوار و ترسان و خاضع درگاه توام.
خدايا بوسيله تلقين دليل و حجتم با من انس گير در آن هنگام كه در گور منزل و مأوى گيرم.
خدايا اگر هزار سال مرا عذاب كنى ولى باز رشته امید من از درگاه تو قطع نمیشود.
خدايا مزه گذشتت را به من بچشان در آنروز كه نه فرزندان و نه مال در آنجا سود بخشد.
خدايا اگر تو مراعاتم نكنى يكسره از بين رفته ام و اگر تو مراعاتم كنى ضايع نمیگردم.
خدايا اگر بنا شود جز از نيكوكار نگذرى پس كيست امید گنهکاری كه به هواى نفس كامرانى كرده.
خدايا اگر در جستجوى پرهيزكارى كوتاهى كردم ولى اينك بدنبال گذشت تو میگردم و آنرا میجويم.
خدايا اگر از روى نادانى خطا كردم پس چه بسيار امیدوار به تو بوده ام بطورى كه در باره ام گفتند باك ندارد.
خدايا گناهانم برتر و بلندتر از كوههاى بزرگ گشته ولى چشمپوشی تو از گناه من بزرگتر و برتر است.
خدايا ياد بخشش تو سوز درونم را مبِبَرد و ياد گناهان چشمانم را اشکبار میكند.
خدايا لغزشم را ببخش و گناهم را محو كن زيرا كه من به گناه اقرار داشته و ترسان و نالانم.
خدايا صفا و آسايشى از جانب خود به من ببخش كه من جز درهاى فضل تو را نكوبم.
خدايا اگر دورم كنى يا بى اعتنائيم كنى پس ديگر چه چاره كنم پروردگارا و يا چه بكنم؟
خدايا آنكه با دوستى تو دست به گريبانست شب را همه بيدار و در مناجات و دعا است ولى غافل
يكسره در خواب.
خدايا اين مردم هم يك دسته شبها خواب و دسته اى بيدار و به تضرع مشغولند.و همگى به اميد
عطاى توأند و امیدوار به رحمت بزرگ تو و طمع بهشت برين دارند.
خدايا اميد من مرا آرزومند سلامتى میكند ولى زشتى گناهانم مرا به رسوايى تهديد میكند.
خدايا اگر بگذرى گذشت تو نجات بخش من است و گرنه من با اين گناه مهلك به نابودى درافتم.
خدايا به حق محمد و ال محمد و به حرمت پاكانى كه به درگاهت خاضعند.
خدايا به حق محمد مصطفى و پسر عمويش علی و به حرمت نيكانى كه بدرگاهت خاشعند.
خدايا مرا بر دين احمد در قيامت برانگيز در حال انابه و پرهيزكارى و فروتنى و خضوع.
و مرا محروم مكن اى معبود و آقايم از آن شفاعت بزرگش كه شفاعت او پذيرفته است.
و درود فرست بر ايشان تا زمانى كه يكتاپرستى به درگاهت دعا كند و نيكان با تو در مناجات و
به درگاهت در ركوعند.
امین یارب العالمین
