فضیلت ماه شعبان
شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله منسوب است
و آن حضرت این ماه را روزه مىگرفت و به ماه رمضان وصل مىکرد و مىفرمود :
شعبان ، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب میشود
و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است :
که چون ماه شعبان فرا میرسید امام زین العابدین (ع) اصحاب خود را جمع مىنمود و مىفرمود :
اى اصحاب من میدانید این چه ماهى است ؟ این ماه شعبان است
و حضرت رسول (ص) میفرمود : شعبان ماه من است
پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید .
به حقّ آن خدایى که جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مىکنم که از پدرم
حسین بن على (ع) شنیدم که فرمود :
شنیدم از امیرالمؤمنین (ع) که هر که روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به
سوى خدا . خداوند او را دوست میدارد و در روز قیامت کرامت خود را نصیب او میگرداند و بهشت را
براى او واجب میکند ...
از حضرت رسول (ص) روایت شده که :
خداوند در شب نیمه شعبان ببندگانش می نگرد
تا آمرزش خواهان را بیامرزد و رحمت طلبان را رحمت کند
ولى کینه توزان را همچنان به عقب می اندازد .
از امام على (ع) نیز روایت شده است :
روزه گرفتن در سه روز از هر ماه
( 5 شنبه اوّل و آخر ماه و 4 شنبه وسط آن و روزه ماه شعبان )
وسواس سینه و پریشانى هاى دل را از بین مى برد .
امام صادق (ع) فرمود :
روزه شعبان ذخیره روز قیامت بنده است
و هر بنده اى که در ماه شعبان زیاد روز بگیرد
خداوند امر معیشت او را سامان بخشد
و شرّ دشمن را از او دفع کند .
امام رضا (ع) فرمود :
امیر المؤمنین ( ع ) سه شب را نمى خوابید
شب 23 ماه رمضان ، شب عید فطر و شب نیمه ماه شعبان
در این شبها روزی ها تقسیم و مدّت عمر
و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعیین مى شود .
