نجوا با خدای خوبیها ...
هیاهوی رابطه ها و دوستی ها و دشمنی ها ، در میان جمع اطرافیان
در کنار عقاید و افکار و نظرات و اندیشه های متفاوت ، بد نیست گاهی
سری به خلوت تنهایی خودت بزنیم .
از قالب آن آدم مدنی و اجتماعیِ غرق در رابطه ها و رفت و آمدها
و داد و ستدها در بیاییم و خودِ خودمان بشویم .
تنهای تنها ، خود و خدای خودمان ، و آن وقت نفْسمان را بر ترازوی
محاسبه بگذاریم و سنگینی توشه مان را بسنجیم .
در خودمان دقیق شویم و زیبایی و زشتی روحمان را ، زلالی و زنگار
+ نوشته شده در چهارشنبه سی ام مرداد ۱۳۹۲ ساعت 3:7 توسط محمد روحانیفر
|
