بزرگداشت حافظ


خواجه
شمسالدین محمد حافظ شیرازی در حدود سال 726 ق در شیراز به دنیا آمد. او
تفسیر قرآن، حکمت و ادبیات عرب را به خوبی میدانست و چون قرآن را با چند
روایت و قرائت حفظ کرده بود، به حافظ شهرت یافت. حافظ با الهام گرفتن از
آموزههای اسلامی و مفاهیم قرآنی و بکارگیری استعارات و کنایات منحصر به
فرد، توانست نابترین غزلهای تاریخ ادبیات ایران را بسراید. اهمیت حافظ در
آن است که توانست مضامین عرفانی و عشقی را به نحوی در هم آمیزد که از دو
شیوه غزل عارفانه و عاشقانه، سبک واحد و جدیدی به وجود آید...
ترکیباتی که حافظ در اشعار خود آورده، غالباً تازه، بدیع و بیسابقه است و حافظ در ساختن این ترکیبات، نهایت قدرت و کمال ذوق و لطافتِ طبع خود را نشان داده که کمتر شاعری از این حیث با او قابل مقایسه است. شعر حافظ در فضای اسلامی غوطهور است و دیوان حافظ مملو از الفاظ و تعابیر قرآنی میباشد. علاوه بر این، در اشعار او، اصطلاحات مربوط به تصوف، عرفان، فلسفه، کلام، تفسیر، حدیث و فقه و... به مقدار فراوان به چشم میخورَد...

و غزلی چند از این غزلسرای بزرگ و شیرین زبان

![]() |


![]() |

+ نوشته شده در یکشنبه بیست و یکم مهر ۱۳۹۲ ساعت 2:30 توسط محمد روحانیفر
|

